Ik ben geen liefhebben van shoppen. Winkels en pashokjes, het zou verboden moeten worden. In de winter krijg je bij binnenkomst ook nog eens een klets warme lucht op je lijf, dat al stevig in een warme winterjas plus sjaal is ingepakt. Zo snel mogelijk weer naar buiten dus.

Nu het buiten weer lekker weer is, vermindert mijn weerstand ook een beetje. Je kan even snel op de fiets (nog steeds in die warme winterjas) een flitsbezoek brengen voor een noodzakelijke boodschap. In dit geval een nieuwe spijkerbroek. Een snelle labelcontrole van mijn oude spijkerbroek levert de juiste maat op, dat scheelt weer geworstel in de paskamer. Huppetee, kassa, afrekenen, klaar.

Thuis blijkt de broek niet te passen. Heeft dat passen dus toch een functie. Weer op de fiets voor een noodzakelijke boodschap. Ruilen.

“Dag, ik wil deze broek graag ruilen.”
“Dat kan, mag ik vragen wat de reden is?”
“Jazeker, hij is te groot.”

Die zagen jullie niet aankomen hè?!