Ik heb een hele leuk vriendin en die vriendin heeft een hele leuke vriend en die vriend heeft een hele leuke bus. Eigenlijk is die bus niet heel bijzonder, maar ik ben dol op alles wat afwijkt met vier wielen, vooral als er erg veel in kan.

De bus en ik hebben ondertussen een leuke relatie opgebouwd en we gaan graag samen op pad. De bus is mijn steun en toeverlaat bij mijn bezoeken aan Ikea (inlaadplatformen, afhaallocaties, you name it, wij vinden het), maar vandaag hadden we een andere bestemming. Vandaag gingen we naar Apeldoorn. Vandaag gingen we een heuse picknicktafel ophalen. Niet zo’n gammel ding, nee, zo’n echte robuuste tafel waar je royaal met zes en met een beetje inschikken toch makkelijk met acht man aan kan eten. En waar ik dan mijn vriendin en haar vriend en hun aanhang weer aan kan uitnodigen.

Dus de route uitgeprint, de folder meegenomen, nog even getankt – want de benzinemeter doet het niet – en op weg. Het was prachtig weer, het vakantiegevoel was daar, we zongen liedjes onderweg en speelden wie-is-het. Onze routebeschrijving loodste ons rond Apeldoorn, direct naar onze bestemming. Het was een uurtje rijden. Het was zaterdagmiddag 12:55 uur.

En de winkel, die was dicht.