Mam, we gaan lunchen, neem je je startkabels mee?

We worden er al handig in, kap open, startkabels aansluiten en actie! We starten mijn auto, ik laat de moter afslaan, we starten mijn auto nog een keer, ik blijk al in z’n één te staan en rijd bijna een deuk in de auto van mijn reddende engel. Niets aan de hand, alles onder controle :-).

We rijden naar de dichtstbijzijnde eetgelegenheid buiten de gemeentegrens en bestellen thee & tosti’s. De ANWB is onderweg.

‘Goedemiddag, ik ben Paul.’

Na een korte introductie onderga ik een subtiel kruisverhoor. Nee, ik heb geen lichten laten branden en ja mijn radio gaat automatisch uit als ik de sleutel uit het contact haal en nee geen andere apparaten op aanstekeraansluitingen enzo. Ondertussen worden de al vertrouwde startkabels weer op mijn accu gezet. Paul cirkelt rond mijn auto en gluurt af en toe naar binnen. Met een grote grijns wijst hij op het lampje binnen boven het rechter achterportier dat brandt. Dan laat hij me de auto starten. Ik geneer me dood.

Ik vertel dat ik vorige week mijn lief nog heb uitgelachen omdat hij zijn lichten had laten branden. ‘Maar dit vertel je hem toch ook helemaal niet?’ zegt Paul met vrolijke pretogen.

Tja, soms moet je gewoon naar goede raad luisteren.