Het is een prachtige zonnige dag. Ik haal bloemen op de markt. Twee grote, vrolijke, roze bossen bloemen:
‘Op de vaas in lauwwarm water, die andere in koud water zetten en als je ‘m later geeft dan even het papier eraf, in het cellofaan is ie leuker.’
‘Ja mijnheer’.

‘s Middags rijd ik in de zon richting Utrecht, muziek aan, volume op 10. Gevoel van totale vrijheid. 21 jaar hebben we elkaar niet gezien. Hoe zou het zijn? Als ik aanbel doet ze open met een stralende lach. Bloemen aan de kant, eerst een dikke knuffel.
‘Jij bent een echte mevrouw geworden (ik natuurlijk niet)!’
‘Weet je nog hoe we konden lachen? Ik weet vooral nog hoe we altijd moesten lachen’.

We halen herinneringen op en praten elkaar bij over de afgelopen 21 jaar. Jij getrouwd met je liefde van toen en een prachtige dochter. Ik ondertussen gescheiden van mijn liefde van toen, maar ook twee prachtige dochters. Werk, levenservaring.

We lachen, zo vertrouwd.

Voordat ik wegga maken we een nieuwe afspraak. Jij bladert twee weken vooruit in je agenda. Ik voel me gewenst. De volgende keer komen jullie mijn huisje bekijken, mijn Snoepjes ontmoeten en natuurlijk mijn lief. Ik kook. Oh hemel, dat is waar ook, dat kan ik niet.

Een lekker ontbijt, op de fiets naar de markt, veel water en thee, 1 koek, 4 (?) paaseitjes, ‘s avonds een lekkere maaltijdsalade en weer een onsje minder!