Belasting ...
Jaaaa, de aangifte is de deur uit!
Jaaaa, de aangifte is de deur uit!
Vanochtend deed ie het nog. En nu dus niet meer. Ze horen mij nog wel, maar ik hen niet meer. En dat is toch onhandig voor een gsm. Het geeft een heel andere dimensie aan een telefoongesprek. Nu laat ik me natuurlijk niet zomaar door zo’n apparaatje in de maling nemen, even uit, even aan en voila. Nou niet dus, de aan/uit knop doet het ook niet meer. Ook niet erg, haal ik even de batterij eruit. Tja, en zie ‘m dan nog maar eens aan te krijgen …
Ik kan mijn bureau niet vinden. Het staat natuurlijk nog wel daar waar ik ‘t laatst heb achtergelaten, maar echt zichtbaar is het niet meer. Haast, haast en voor je het weet ligt het bedolven onder stapels stapels.
We hadden elkaar gemist. Mijn fiets en ik. Nu was het niet zo, dat mijn fiets eenzaam en alleen stond te somberen in de schuur. Nee, er werd dagelijks op gereden. Alleen niet door mij. Niet dat ik niet wilde hoor. Alleen ik had ook een auto. Hij niet, maar wel een lekke band.
Lijstjes? Ik ben er dol op! Boodschappenlijstjes (maar niet zonder lijstje van wat we deze week gaan eten), verjaardagslijstjes, mee-op-reis-lijstjes en natuurlijk todo-lijstjes. Gek woord eigenlijk, lijstjes.
Ik ben niet echt een sportief type. Mmmm, dat is geloof ik een understatement ;). Als ik op mijn fiets stap, doe ik eerst mijn rondje langs zij en achteruitkijkspiegels om te zien of er geen verkeer aankomt en gymschoenen heb ik geloof ik niet meer.