Nou toevallig is dat zo makkelijk nog niet hoor. Terwijl jongste Snoepje haar kameraadjes over de mat slingert bij judo, kan ik in de aangrenzende fitnessruimte aan de slag. Voor weinig, het is een koopje en na veel vijven en zessen begin ik eindelijk aan de introductieles. Het is handig, tegelijkertijd met Snoepje naar de sportschool. Maar het is ook een moeten, ik vind het gewoon niet leuk.
Ken jij jouw magnetisch gewicht? Ik heb er ongeveer drie. Je magnetisch gewicht is het gewicht wat je een hele tijd hebt gehad, maar waar je overheen bent gegaan of natuurlijk weer onder bent geraakt. Op de één of andere manier wil je weegschaal (laten we je lijf de schuld niet geven) altijd weer terug naar je magnetisch gewicht.
Natuurlijk weet ik dat je eigenlijk maar 1x per week op de weegschaal moet gaan staan. Bij voorkeur op dezelfde dag (op hetzelfde moment van de dag en uiteraard met al je kleren uit, want alle onsjes helpen :-)). Maar ja, dan kan je niet zien of je vandaag een onsje minder weegt. Of een onsje meer, want dat kan natuurlijk ook.
Het liefst zou ik iedere dag een onsje minder wegen. Eens even kijken, dat zijn 30 onsjes minder per maand, 120 onsjes minder voor de zomer en toch zeker 240 onsjes minder voor kerstmis. Moet te doen zijn toch?
De zondag begint met een groot glas water, een banaan en een plak ontbijtkoek, gevolgd door de gebruikelijke baantjes in het zwembad.
Overal in mijn huis liggen opschrijfboekjes. 24/7 borrelen er ideeën door mijn hoofd. Dingen die ik nog moet doen, maar vooral dingen die ik wil doen. Als ik ze niet opschrijf raak ik ze kwijt of raakt mijn interne systeem overloaded en blokkeert de boel.
